امروز يكشنبه 30 ژوئن 2013 (9 تير 92) جشن پيوستن "كرواسي"
به جمع اتحاديه اروپا با حضور بيش از 30 نفر از سران و مقامات
دولتي اروپا – و همچنين معاون وزير امور خارجه آمريكا- در شهر "زاگرب"
پايتخت كرواسي برگزار مي‌شود. پس از اين مراسم، جمهوري كرواسي از
تاريخ اول ژوئيه 2013 بيست و هشتمين عضو رسمي اتحاديه اروپا به شمار
مي‌رود.
سران كشورهاي عضو اتحاديه اروپا، همچنين روز جمعه 28 ژوئن در
بروكسل، با پيوستن لتوني به منطقه پولي يورو از ابتداي سال 2014
نيز موافقت نمودند.
هر كشور متقاضي عضويت در اتحاديه، راه دور و درازي در تحقق و تأمين
شرايط لازم براي اين مقصود را در پيش دارد. كرواسي نيز از اين قاعده
مستثني نبوده و از حدود ده سال قبل براي نيل به اين هدف، تلاش‌ها و مذاكرات
فراواني انجام داده است. اصلاح دستگاه قضايي اين كشور و هماهنگي آن با
استانداردهاي اروپايي از مهم‌ترين اين تغييرات بود. اكنون قضات دادگستري و
دادستان‌هاي نهادهاي حقوقي كرواسي، با تغيير قوانين اجرايي موجود، شرايط لازم
براي پيوستن به اتحاديه و قبول مأموريت‌ها و رويارويي با مسائل آتي را احراز
نموده‌اند.
"هرمن ون رومپوي" (Herman Van Rompuy) رئيس شوراي اتحاديه اروپا،
روز جمعه 28 ژوئن 2013 در نشست بروكسل، رسماً ورود كرواسي به اتحاديه را
به "زولان ميلانوويچ" (zoran milanovic) نخست‌وزير اين كشور تبريك گفت.
از زمان جرقه تشكيل اتحاديه اروپا در سال 1957 و به عضويت درآمدن
شش كشور اروپايي در آن، تا سال 1993 و شكل‌گيري چارچوب فعلي اين
اتحاديه، موجبات حمايت‌هاي حقوقي، اقتصادي و قانوني از شهروندان اين
كشورها فراهم آمد. در حالي كه گسترش اتحاديه اروپا در شرايط اقتصادي فعلي،
يعني سال 2013، شكوفايي و پيشرفت حاكم بر در دهه‌هاي 70 و 80 ميلادي را
نخواهد داشت.
اتحاديه اروپا با وجود اجراي قوانين رياضت اقتصادي در اين قاره، تنها
در سال 2007 مبلغ 1 ميليارد يورو در پروژه‌هاي اصلاحات زيرساختي كرواسي
و توسعه مناطق روستايي - منطقه‌اي كروات‌ها هزينه كرده است.
شواهد نشان مي‌دهد مقامات مسئول كشورهاي متقاضي، به
پيوستن به خانواده اتحاديه، دل بسته‌اند و مي‌كوشند تا با تكرار
شعارهاي اصلاحات اساسي از سوي اروپا، مردم كشور خود را به
آينده اميدوار كنند؛ همانند برگ سبزي كه تحفه ورشكستگان
شده است! به طور مثال در وضعيت كنوني كه تعداد زيادي از
كروات‌ها، وطن خود را ترك كرده و عده بسياري هنوز در شرايط
دشوار پس از فروپاشي يوگسلاوي (دهه 1990) به سر مي‌برند،
طبيعي است كه علاقمند به عضويت كشورشان در اتحاديه اروپا
باشند.
اما از سوي ديگر، پيوستن كشورهايي نظير يونان، پرتغال، ايتاليا،
اسپانيا و ايرلند به اتحاديه اروپا، چيزي جز فاجعه و بحران براي آنان به
ارمغان نياورده و مقامات دولتي آن‌ها دير يا زود با اعتراضات مردمي
مواجه شده‌اند.
شايان ذكر است به عضويت گرفتن اعضاي جديد در اتحاديه اروپا، آنان را با چالش‌هاي جديدي روبرو مي‌كند كه اعضاي فعلي نيز نسبت به پيامدهاي آن به خوبي آگاهند. به هر حال اكنون كرواسي، رسماً عضو تازه‌وارد اين اتحاديه محسوب مي‌شود. واكنش‌ها به اين واقعه تاريخي در مطبوعات و رسانه‌هاي اروپايي متفاوت بود: روزنامه كروات "نويي ليست" (Novi List) روز 15 ژوئن در اين باره نوشت:
«پيوستن به اتحاديه اروپا، واقعاً چه سودي به حال كارگران ساده دارد؟
چه تغييري در زندگي آنان ايجاد خواهد كرد؟ اين عضويت چه ربطي به
روزمره ما، به مخارج بالاي امرارمعاش، به بازار كار، و غيره دارد؟ هيچ
يك از ما تصور روشني از اين موضوع نداريم، فقط مطمئنيم كه راه
سختي در پيش است... يك زن فروشنده در شهر "رييكا" (Rijeka)
مي‌گويد: لازم نيست كسي براي ما افسانه بگويد، افزايش قيمت‌ها
از همين حالا كه هنوز عضو اتحاديه نشده‌ايم شروع شده است.»
هفته‌نامه اتريشي "فالتر" (Der Falter) چاپ وين عضويت كرواسي
در اتحاديه را "مايه افتخار" دانست ولي در مقابل، روزنامه فرانسوي
"لوموند" (Le Monde) چاپ پاريس در 27 ژوئن، اين واقعه را
مايه نارضايتي و ناخرسندي مردم كرواسي عنوان كرد:
«كشوري كه طي جنگ‌هاي دهه 90 پاره پاره شده، ديگر نمي‌خواهد هم
به لحاظ اقتصادي تحت فشار باشد و هم اصلاحات دشوار ديكته شده از
سوي نشست‌هاي بروكسل را اجراكند.»
نگراني از به راه افتادن موج عظيم مهاجرت كروات‌ها به كشورهاي
ثروتمند قاره اروپا، مؤيد وجود برخي معضلات است. در سال‌هاي اخير، تحمل
وزن مهاجران در جستجوي كار از پرتغال گرفته تا لهستان، بر دوش كشور
آلمان و اتريش بوده است؛ از اين پس، اين مهاجران كروات هستند كه به
احتمال قوي اين وزن را به مراتب براي بازار كار آلمان و اتريش سنگين‌تر
و دولت‌هاي آنان را مجبور به محدودكردن قوانين مهاجران خواهند كرد.
*** مقايسه پيوستن كرواسي به اروپا با ورود بحث برانگيز تركيه به اتحاديه
از تشريفات، جلسات و همايش‌هاي مختلف به مناسبت پيوستن يك عضو
جديد به اتحاديه اروپا كه بگذريم، ورود نسبتاً آسان كرواسي به اين اتحاديه،
در مقايسه‌اي هم‌عرض، ميزان پذيرش ديگر كشورها به دامان اتحاديه را به
چالشي ابهام‌آميز مي‌كشاند.
از ديگر متقاضياني كه هنوز در صف ايستاده و گام به گام با ايجاد تغييرات
متعدد در ساختارهاي گوناگون داخلي و خارجي بومي، در انتظار گوشه‌چشمي
از اتحاديه اروپا هستند، مي‌توان به كشورهاي تركيه، ايسلند، صربستان و مقدونيه
اشاره كرد. اما يقيناً مي‌توان گفت اين راه براي "تركيه"، بيش از هر كشور
ديگري سخت و ناهموار شده است. شايد هيچ كشوري براي پيوستن به اتحاديه
اروپا به اندازه تركيه، مشتاق نبوده و انتظار هيچ كشوري هم تاكنون اين قدر
طولاني نشده است.
چرا سختگيري‌هاي سران اتحاديه اروپا مبني بر پيوستن تركيه به اتحاديه،
در مورد كرواسي يا لتوني وجود نداشت؟
اين در حالي است كه به طور قطع در سال‌هاي اخير، هيچ دولتي به اندازه
دولت آنكارا، اهداف، ارزش‌ها و سياست‌هاي داخلي و خارجي ملت خود را در
پاي خواسته‌هاي اروپا و آمريكا ذبح نكرده است. تبعيت از طرح‌هاي شوراي
همكاري‌هاي ناتو در زمينه ارسال سلاح به مرزهاي سوريه، تبديل شهرهاي
مرزي به پايگاه‌هاي نظامي اسرائيل در منطقه، ايفاي نقش مكمل رژيم
صهيونيستي در بازي خون‌بار سركوب بيداري اسلامي،... تنها بخشي از اين
همكاري‌هاي خاضعانه است.
هرچند دولت آنكارا، براي جلب نظر سران تصميم‌ساز در اتحاديه و تقويت
جايگاه منطقه‌اي خود دست به پشتيباني نظامي از تروريست‌هاي سوريه زد؛
اما با گذشت زمان، آنچه كه در چنته‌اش باقي ماند، منفور شدن بيش از
پيش "رجب طيب اردوغان" در انظار عمومي تركيه و بر باد رفتن هزينه‌هاي
بسيار اين كشور صرف تقديم تسليحات به شورشيان سوري بود.
كميسيون اتحاديه اروپا و كشورهاي عضو ناتو، به جاي قدرداني از
دولت آنكارا به خاطر تبعيت محض از برنامه‌هاي نظامي‌شان و قبول
تركيه به عنوان عضو اتحاديه اروپا، "كرواسي" را به جمع خود پذيرفتند.
كمك‌هاي مالي اتحاديه اروپا به كرواسي را نمي‌توان در تسهيل پيوستن
اين كشور به اتحاديه ناديده گرفت. به گزارش شبكه خبري "يورونيوز" از
اين پس نيز مسئولان اتحاديه اروپا، تا سال 2020 ميزان 14 ميليارد
يورو به منظور مدرنيزه كردن كشور كرواسي، اختصاص خواهند داد.
اما چگونه است كه تركيه، براي دستيابي به همين هدف، نه تنها
كمكي دريافت نمي‌كند بلكه مجبور است به قيمت افروختن
اعتراضات شديد مردمي در شهرها، كشتار در ميدان تقسيم،
شورش‌هاي ملي براي كناره‌گيري اردوغان،... همچنان به دولت‌هاي
تصميم‌گير در اتحاديه اروپا باج بپردازد. البته حتي در اين صورت نيز
متهم به زيرپاگذاردن اصول مدرنيسم و دموكراسي شده و پيش‌بيني
مي‌شود در پشت دروازه عضويت در اتحاديه اروپا، به "آخر صف" رانده
شده باشد.
منابع:
http://www.spiegel.de
http://www.presseurop.eu
http://www.spiegel.de
http://www.presseurop.eu
https://fa.wikipedia.org
http://www.faz.ne
http://en.wikipedia.org
http://taz.de
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
